فعل مضارع فعلی است که بر انجام کار در زمان حال دلالت دارد.
فعل های مضارع در زبان فارسی به این شکل هستند: می روم می روی می رود * می رویم می روید می روند در زبان فارسی در ابتدای فعل های مضارع ' می ' قرار می گیرد که نشان دهنده ی مضارع بودن این فعل هاست، در زبان عربی نیز حروفی ابتدای افعال قرار می گیرند که نشان دهنده ی مضارع بودن این فعل ها می باشد، این حروف ' ا ، ت ، ی ، ن ' می باشند.(حروف مضارعه)برای آشنایی با این افعال، صیغه ها را صرف می کنیم : یَذهَبُ: می رود فعل مضارع مفرد مذکر غائب یَذهَبانِ: آن دو مرد می روند فعل مضارع مثنی مذکر غائب یَذهَبونَ: آن مردان می روند مضارع جمع مذکر غائب تَذهَبُ: می رود مضارع مفرد مؤنث غائب تَذهبانِ: آن دو زن می روند مضارع مثنای مؤنث غائب یَذهَبنَ: آن زنان می روند مضارع جمع مؤنث غایب تَذهَبُ: می روی مفرد مذکر مخاطب تَذهَبانِ: شما دو مرد می روید مثنای مذکر مخاطب تذهَبونَ: ( شما مردان می روید جمع مذکر مخاطب تَذهبینَ ( تو می روی مفرد مؤنث مخاطب تَذهَبانِ: ( شما دو زن می روید مثنای مؤنث مخاطب تَذهَبنَ: شما زنان میروید جمع مؤنث مخاطب أَذهَبُ: می روم مضارع متکلم وحده نَذهَبُ: می رویم مضارع متکلّم مع الغیر همان طور که دقت کردید در ابتدای تمامی این 14 صیغه فعل مضارع، یکی از چهار حرف ' ا ، ت ، ی ، ن ' قرار دارد، حرف ' ی ' در ابتدای افعال مضارع غایب و حرف ' ت ' در ابتدای فعل های مخاطب می باشد و حروف ' الف ' و ' ن ' هر یک به ترتیب در ابتدای متکلم وحده و متکلم مع الغیر قرار دارد.
